നിന്നെ ഒന്ന് കാണാന്‍ തുടിക്കുന്ന മനസിന്‌ നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മ്മകള്‍ ഇത്തിരി സമാധാനം നല്‍കി.നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ഓര്‍മകളുടെ ആധിക്യത്തില്‍ നെഞ്ചിനകത്ത് വല്ലാത്തൊരു വീര്‍പ്പു മുട്ടല്‍ പോലെ.വിങ്ങുന്ന ഹൃദയത്തെയും നനയുന്ന നയനങ്ങളെയും എന്ത് പറഞ്ഞാണ് ഞാന്‍ സമാധാനിപ്പിക്കേണ്ടത്?.നീ എന്റെ ആരാണ് പെണ്ണേ.....?.
ആള്‍ക്കുട്ടത്തില്‍ ഒറ്റപ്പെട്ടു പോകുന്ന വേളകളില്‍ ശൂന്യതയിലേക്ക് കണ്ണും നട്ട് എന്തോ ഓര്‍ത്തിട്ടെന്ന പോലെ എന്റെ ചുണ്ടില്‍ ഞാനറിയാതെ വിരിയുന്ന പുഞ്ചിരിയില്‍ നിന്ന്,
വാല്‍ക്കണ്ണാടിയോടും ശൂന്യതയോടുമൊക്കെ കുശലങ്ങള്‍ പറഞ്ഞു നടക്കുമ്പോഴും ഞാനറിയുന്നു,
നീ എന്റെ സ്നേഹമാണെന്ന്.
നമ്മുക്കിതിനെ "പ്രേമം" എന്ന് ഓമന പേരിട്ടു വിളിക്കാം.ഇനി നമ്മുക്ക് പ്രണയിച്ചു നടക്കാം.മനസിനകത്തു നമ്മുക്കൊരു താജ് മഹല്‍ പണിയാം.വെട്ടി തിളങ്ങുന്ന രത്നങ്ങള്‍ പതിപിച്ച പളപളാ മിന്നുന്ന വസ്ത്രങ്ങളുമണിഞ്ഞു സുഗന്ധമേറിയ അത്തറും പൂശി സ്വര്‍ഗത്തിലെ ഹൂറിയെ പോലെ നീ എന്റെ കിനാക്കളില്‍ വരണം.എന്നിട്ട് നമ്മുക്ക് മുന്തിരിത്തോട്ടങ്ങളില്‍ ചെന്ന് രാപാര്‍ക്കാം.അവിടെ വെച്ച് നമ്മുക്ക് പരസ്പരം പ്രേമം കൈ മാറാം.പ്രേമത്തിന്റെ ആനന്ദാനുഭൂതിയിലേക്ക് നീ എന്നെ കൂട്ടി കൊണ്ട് പോകണം.എന്റെ മടിയില്‍ തല വെച്ച് ഒരായിരം കിനാക്കള്‍ പറയണം.നേരം പുലരുവോളം നീ എന്റെ ചാരത്തങ്ങനെ കിടക്കണം.കിനാക്കളിലെ മലര്‍ത്തോപ്പുകള്‍ക്കിടയിലൂടെ നമ്മുക്കങ്ങനെ പ്രണയിച്ചു നടക്കണം.
